ماه رمضان اسلام آغاز فصل جدید و مرحله نوین عمر و زندگی است
تاریخ انتشار: ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۸۱۳۶۰۸
مرجع تقلید شیعیان گفت: ماه رمضان اسلام، آغاز فصل جدید و مرحله نوین عمر و زندگی است که در آن باید قوای فکری و اخلاقی خود را از نو به رشد و نموّ وا داریم.
به گزارش خبرگزاری برنا از قم، هفتمین سلسله مقالات حضرت آیت الله صافی گلپایگانی مرجع تقلید شیعیان در ماه مبارک رمضان به این شرح است:
یکی از اتّفاقات تاریخی که در ماه مبارک رمضان به وقوع پیوست، وفات حضرت ابوطالب است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
روزهای عمر اکثر افراد بشر مربوط به خود و امری است فردی، ولی رجال مصلح و خدمتگذاران به عالم انسانیت، مردان خدا و انبیا و اولیا، روزهایشان به همهی جامعه، به تاریخ و به خدا ارتباط دارد و به حساب همه موجب فخر و مباهات، عزّت و خیر، صلاح و ترقی و حرکتهای بزرگ تاریخی است. هرچه این روزها وجههی الهی، خیرخواهی برای جامعه و نجات مردم از جهالت، دعوت به رستگاری، حق و عدالت و جلوه هدایت داشته باشد پایدارتر و ماندگارتر است.
نکوداشت این روزها، نکوداشت حق و نصرت ایمان است. در تاریخ اسلام این ایام درخشان و تاریخی جلوهای خاص دارد و تاریخ اسلام مزیّن به این روزهاست.
از جمله مردانی که در اسلام به واسطه نقش خاص، موقعیت و حفظ مواضع بسیار حسّاس و مسئولیتدار باید خود او و نه روزش بلکه روزهایش و همهی یاد و خاطرههایش زنده باشد سیّد بطحا، رئیس مکّه و قبله قبیله است؛ او که جمیع فضایل اخلاقی را دارا بود و همه به او احترام میگذاشتند و شخصیّت و مکارم اخلاقش را میستودند؛ «عَلَیْهِ بَهَاءُ الْمُلُوکِ وَ وَقَارُ الْحُکَمَاءِ؛ در رخساره او ظرافت پادشاهان و وقار حکیمان دیده میشد».
آری! ابوطالب پدر بزرگوار امیرالمؤمنین علی علیهالسلام از بزرگترین رجالی است که به گردن بشریت و جامعه مسلمانان، حقّ بزرگی دارد. کسی که حکیم معروف عرب «اکتم بن صیفی» وقتی از او پرسیدند: «حکمت و ریاست و حُکم و سیادت را از که آموختی؟» گفت: «از حَلیف علم و ادب، سیّد عجم و عرب، ابوطالب بن عبد المطلب»
او بود که در حمایت از پیغمبر اکرم صلیالله علیه و آله و سلم در حساسترین مواقع تاریخ اسلامی یعنی سرآغاز ابلاغ وحی و شروع و ظهور آن، نقش حفاظت و حراست او، اساسی، سازنده، نجاتبخش و موجب استقرار این دین مبین گردید.
او به همه امت اسلام حق دارد و همه وامدار اویند و روزهای چهل و دو سال حمایت و کمک و خدمت او به حضرت رسول اکرم صلی الله علیه وآله بیش از چهارده هزار روز است که هر کدامشان تاریخ ساز و الهی است؛ هر یک از این ایام به حساب پشتیبانی آن مرد تاریخ از اسلام و دین توحید و آن حرکت بزرگ که جامعهی انسانیت را به سوی ترقی و تکامل و خودشناسی و خداشناسی هدایت کرد روز خدا و روز اسلام است، هیچ کس شمار روزهای نصرتش از پیغمبر صلی الله علیه و آله و دعوت او و یاری حق به این شمار نرسید.
ابوطالب علیهالسلام به واسطه فداکاریهای عجیب و مواجهه محکم با دشمنان دین خدا، آنان را از خاموش کردن نور الهی بازداشت، همه روزها و همه کارهایش، سزاوار نکوداشت و الگوگیری است.
چهارده هزار روز در نصرت و خدمت به رسول خدا صلیالله علیه وآله و سلم، همه از ایامالله است، چهارده هزار روز استقامت، چهارده هزار روز تحمّل شداید، محرومیتها، تحریمها و انواع فشارها و توطئههای مشرکین، اسلام را بیمه کرد.
این ابوطالب بود و ابوطالب بود و باز هم ابوطالب بود که در روزهای نخست و سالهای آغازین دعوت با موقعیت خاص و استفاده از احترام بالایی که در جامعه داشت از دین خدا پاسداری نمود و پیغمبر را در ابلاغ دعوت یاری میداد.
قصیدهی لامیّه ابوطالب در مدح حضرت رسول صلی الله علیه و آله، نمونهای از اوج ایمان و خلوص نیت و وفاداری و نصرت کامل او از پیغمبر صلی الله علیه و آله است.
این قصیده به اعتراف بعضی بزرگان ادب و بلاغت و سخن شناس اهل سنت، در اعلی مرتبهی بلاغت و فصاحت است و از قصاید سبعهی معلّقه قویتر و برتر است و به جز ابوطالب، احدی را نمیتوان سراینده آن گفت. این قصیده، نشان میدهد که ابوطالب، آن مرد عزم و تصمیم خللناپذیر در پشتیبانی از رسالت الهی پیغمبر تا به کجا و تا چه حد مصمم، جازم و قاطع بوده است و در برابر دشمنان قوی پنجه، خطرناک و خونخوار، یک تنه دفاع نموده و اسلام را در مسیر حرکت غیر قابل برگشت قرار داد.
همان گونه که روزهای همراهی ابوطالب با پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله و سلم در بین روزهای تاریخ، درخشان است این قصیده نیز در میان هزاران قصیده از عرب و عجم که در مدح پیغمبر و اسلام سروده شده و میشود، ممتاز و یگانه و اساسی است.
سزاوار است مخصوصاً فضلا و طلاب عزیز، آن را که نزدیک به صد بیت است، حافظ باشند، نسل جوان و جامعه کنونی اسلام باید تاریخ حیات و زندگی حضرت ابوطالب را وجههی نظر و الگو قرار دهند و درسهای بزرگ و آموزندهی این تاریخ را فرا بگیرند.
سزاوار است همگان از این روز تجلیل نمایند و برنامههای مناسب برای آن در نظر بگیرند و در سخنرانی و مقالات از حقوق این بزرگوار بر مسلمانان و بر تاریخ اسلام ستایش نمایند.
ماه رمضان اسلام: آغاز فصل جدید و مرحله نوین عمر و زندگی است که در آن باید قوای فکری و اخلاقی خود را از نو به رشد و نموّ وا داریم و با گذشته خود وداع کرده، و دل خود را جلا دهیم و زنگار معصیّت و گناه را از آن بزداییم.
ماه رمضان ما: تغییر مختصر در وقت خوردن غذا و امساک از مفطرات است که هر چند امتثال و اطاعت فرمان خدا و دلیل بیدار بودن وجدان دینی و شعور مذهبی است و نسبت به آن بدبختها و گمراهانی که روزه را افطار میکنند شرافت و فضیلت آن بسیار است؛ امّا با این وجود، روزهدار نباید فقط به امساک از مفطرات قناعت کند؛ بلکه باید سایر برنامههایی را که برای روزهداران معیّن شده نیز انجام دهد تا از فواید بسیار و رَحَمات واسعه الهی در این ماه حدّاکثر استفاده را بنماید.
ماه رمضان اسلام: سبب تهذیب نفوس، تطهیر قلوب و تخلّق به اخلاق حمیده، اعتیاد به عادات حسنه، تمرین خلوص نیّت، احیای معالم و مبانی اسلامیّت و انسانیّت، انتشار محبّت و نوعپروری و صداقت است.
ماه رمضان ما: بسا شبنشینیها و مجالسی که پس از افطار برپا میشود و با متحمّل شدن مصارف زیاد به پرخوری، غیبت، لهو و مزاحهای باطل و گفت و شنودهای بیثمر مشغول شده و با پرخوریهایی که میکنند از حکمت نبویّه «صُومُوا تَصِحُّوا»(2) محروم میشوند و چون از روح همکاری و همدردی اسلامی و ارتباط معنوی و اتّصال ناگسستنی قلبی و ایمانی، نشانه و علامتی نیست، آن دید و بازدیدها و معاشرتها، سبب کینه و عداوت و دشمنی و سوء تفاهم میگردد.
پینوشتها:
1. سوره احزاب، آیه 21: قطعاً برای شما در اقتدا به رسول خدا سرمشقی نیکوست؛ برای آن کس که به خدا و روز بازپسین امید دارد.
2. «روزه بگیرید تا سلامت باشید». بحار الأنوار؛ ج 96، ص 255.
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: مراجع تقليد صلی الله علیه و آله ی الله علیه و آله ماه رمضان اسلام تاریخ اسلام
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۸۱۳۶۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
یاس و ناامیدی موجب از هم پاشیدگی بنیان خانواده می شود
به گزارش حوزه استان ها خبرگزاری تقریب، ماموستا "رسول احمدسیوچ" امام جمعه موقت شهربانه در خطبه های عبادی سیاسی جمعه این هفته در جمع نمازگزاران و مومنان شهر بانه با اشاره به مشکل و معضل و بلای خانمان سوز یاس و ناامیدی که متاسفانه سایه خود را بعضا بر جامعه ما گسترانده اظهار داشت: یکی از معضلاتی که متاسفانه موجب ویرانی زندگی خانواده ها و از هم گسیختگی و از هم پاشیدگی خانواده ها شده است، یاس و ناامیدی در زندگی است؛خداوند متعال در قرآن کریم در شش جا امر فرموده که ای انسانها مایوس نشوید از رحمت و مغفرت پروردگار متعال.
وی گفت: متاسفانه یاس و ناامیدی در زندگی موجب نابودی زندگی بسیاری از افراد و جوانان شده و بسیاری از خانواده ها را از هم پاشیده است و جوانان به دلیل اینکه از زندگی خود مایوس و ناامید شده اند و رحمت و الطاف خداوند متعال در دل آنها نفوذ نمی کند به زندگی خود پایان می دهند که از نظر شریعت اسلام کاری بسیار ناروا و ناشایست است.
ماموستا احمدسیوچ در ادامه افزود: صفت یاس و ناامیدی صفت انسان مومن و ایماندار نیست بلکه باید بسیار مواظب باشیم که این صفت انسانهای گمراه و کافر و بی دین است.
وی به آثار یاس و ناامیدی اشاره کرد و اظهار داشت: عواقب و آثار یاس و ناامیدی که از صفات بارز کفار و گمراهان است یکی از آثار یاس و ناامیدی بی ادبی در حق پروردگار است و طبق نظر اجماع علمای اسلام، مایوس بودن عملی حرام است و فرد مرتکب از اسلام بیرون می شود و از جوانان خواست که خدای نکرده با یاس و ناامیدی در دل و درون خود ، خودشان را از اسلام بیرون نکنند و مایوس نشوند و یکی دیگر از آثار یاس این است که خداوند را به درستی نمی شناسند و همچنین یکی از عواقب یاس، زیاده روی از ترس است که نباید از رحمت و الطاف بیکران خداوند غافل شویم.
خطیب نماز جمعه شهرستان بانه تصریح کرد: عامل و مسبب یاس و ناامیدی رفاقت و دوستی با افراد ناباب و ناسالم است و یکی دیگری تعلقات به مسایل دنیوی است که شکرانه خداوند را به جای نمی آورند.
ماموستا احمدسیوچ خاطر نشان کرد: باید تلاش کنیم صبر پیشه کنیم و از خداوند و توکل به او غافل نشویم و در تنگناها و مشکلات از خداوند یاری بخواهیم و دلبستگی به تعلقات زندگی دنیوی یکی دیگر از مشکلات جامعه بشری است که خود از آثار مهم یاس و ناامیدی است.
انتهای پیام/